conceptDe beeldcultuur is inmiddels zo aanwezig dat we veel dingen vaker als beeld zien dan in werkelijkheid. Het is zelfs zo dat we veel dingen eerst kennen als beeld en daarna pas ‘in het echt’. Dit geldt niet alleen voor producten maar ook voor gebeurtenissen; een romantisch diner of een begrafenis heb je waarschijnlijk al meerdere keren op beeld gezien voordat je het zelf meemaakt. Beelden zijn vaak een geïdealiseerde of uitvergrote versie van de werkelijkheid. Door herhaling ontstaan zogenaamde ‘oerbeelden’ die vertrouwd worden en die we hierdoor ervaren als ‘authentiek’. De beeldcultuur vormt op deze manier ons referentiekader, ze schept een verwachting waar we de werkelijkheid aan meten. Hoe meer de werkelijkheid overeen komt met het beeld dat we kennen, hoe meer we het gevoel hebben dat het klopt, dat het ‘echt’ is. Met mijn collectie laat ik zien hoe de beeldcultuur werkt, hiervoor gebruik ik het stereotype beeld van het ‘authentieke Hollandse plattelandsleven’. Bij dit beeld horen voorwerpen die door herhaaldelijk gebruik in de beeldcultuur iconisch zijn geworden, zoals de gele regenjas, de blauw geblokte theedoek en de geitenwollen sok. Deze voorwerpen heb ik vertaald naar een collectie waarbij logica, ‘echtheid’ en functionaliteit van ondergeschikt belang zijn. Het gaat enkel om het beeld . . .
concept English There are many things which we see more often as an image in our visual culture than we see them in real life. This does not only apply to objects but also to occurrences. You’ve probably seen a romantic dinner or a funeral many times ‘on screen’ before you experience it yourself. Images are mostly idealized or stereotyped versions of reality, but because we see these images over and over again they become familiar and they become archetypes. This is how our visual culture has colored the lenses through which we perceive the world and sets the expectation level on which we measure reality. The more reality matches the expectation, the more it feels like it’s ‘real’. With this collection I show how our visual culture works. Therefore I use the stereotype imagery of the ‘authentic Dutch rural life’. I translated the iconic objects (like the yellow raincoat, the blue checkered kitchen towel and the copper kettle) to a collection where logic, realness and function are not important. It is only about the image . . . |  . |